Ποίηση

"Για πάντα"
Άφωνη πορεύεσαι στο χιονισμένο δάσος,
μαγεμένη από την πάλλευκη ομορφιά!
Λευχειμονούσες Νύμφες και νεράιδες,
υψίκομες Αμαδρυάδες και δρυάδες
προσμένεις να φανούν, δειλά - δειλά,
πίσω απ' των δένδρων τα λεπτά κλαδιά.
Αιχμάλωτη εσύ της ομορφιάς,
πώς μπορείς να την αιχμαλωτίσεις;
Μόνο μέσα σου, για πάντα, αν την κλείσεις!
Ηρώ Σιώνα