Ένα Ποίημα του Κ. Καβάφη και Ένα Σχόλιο

"ΕΝ ΜΕΓΑΛΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΠΟΙΚΙΑ, 200 π.Χ.
Ότι τα πράγματα δεν βαίνουν κατ' ευχής στην Αποικία
δεν μέν' η ελαχίστη αμφιβολία,
και μόλο που οπωσούν τραβούμ' εμπρός,
ίσως, καθώς νομίζουν ουκ ολίγοι, να έφθασε ο καιρός
να φέρουμε Πολιτικό Αναμορφωτή.
Ομως το πρόσκομμα κ' η δυσκολία
είναι που κάμνουνε μια ιστορία
μεγάλη οι Αναμορφωταί
αυτοί. (Ευτύχημα θα ήταν αν ποτέ
δεν τους χρειάζονταν κανείς.) Για κάθε τι,
για το παραμικρό ρωτούνε κ' εξετάζουν,
κ' ευθύς στον νου τους ριζικές μεταρρυθμίσεις βάζουν,
με την απαίτησι να εκτελεσθούν άνευ αναβολής.
Εχουνε και μια κλίσι στες θυσίες.
Παραιτηθείτε από την κτήσιν σας εκείνη•
η κατοχή σας είν' επισφαλής:
ή τέτοιες κτήσεις ακριβώς βλάπτουν τες Αποικίες.
Παραιτηθείτε από την πρόσοδον αυτή,
κι από την άλληνα την συναφή,
κι από την τρίτην τούτην: ως συνέπεια φυσική•
είναι μεν ουσιώδεις, αλλά τι να γίνει;
σας δημιουργούν μια επιβλαβή ευθύνη.
Κι όσο στον έλεγχό τους προχωρούνε
βρίσκουν και βρίσκουν περιττά, και να παυθούν
ζητούνε•
πράγματα που όμως δύσκολα τα καταργεί κανείς.
Κι όταν με το καλό, τελειώσουνε την εργασία,
κι ορίσαντες και περικόψαντες το παν λεπτομερώς,
απέλθουν, παίρνοντας και την δικαία μισθοδοσία,
να δούμε τι απομένει πια, μετά
τόση δυσανάλογη χειρουργική -
Ισως δεν έφθασεν ακόμη ο καιρός.
Να μη βιαζόμεθα• είν' επικίνδυνον πράγμα η βία.
Τα πρόωρα μέτρα φέρνουν μεταμέλεια.
Εχει άτοπα πολλά, βεβαίως και δυστυχώς, η Αποικία.
Ομως υπάρχει τι το ανθρώπινον χωρίς ατέλεια;
Και τέλος πάντων, να τραβούμ' εμπρός".
Τον άτιμο τον Καβάφη. Πάλι εμπρός μας με σαδιστικό χαμογελάκι. Την άτιμη την ποίηση και τον Χρόνο, που δεν καταλαβαίνουν από μικρομάγαζα και έχουν μια άτεγκτη δαρβίνεια αντιμετώπιση. Ο,τι είναι να ζήσει, θα ζήσει. Και ό,τι όχι, όχι. Οχι για πάντα. Ούτε το ίδιο πάντα. Αλλά αυτό που είναι να πεθάνει εξαρχής, άδικα φυτεύεται και σκαλίζεται και κλαδεύεται, μετά μανίας ή μετά αργόσχολης ηδυπάθειας. Αυτό και μόνον αρκεί για να μείνει ο καλλιτέχνης, χωρίς εισαγωγικά, άγρυπνος το βράδυ. Ο άλλος, ας κοιμηθεί μακαρίως.
Μαρίας Λαϊνά
Αναδημοσίευση
από τη «Βιβλιοθήκη» της εφημερίδας «Ελευθεροτυπία»